Kolejna pod recenzje kawowe wpadła kawa, którą można dostać lokalnie we Wrocławiu, wpadając do kawiarni. Konkretnie mówię o Etno Café, które są polską sieciówką kawiarni oraz palarnią kaw rzemieślniczych. Można je również zakupić w niektórych kawiarniach, które z nimi współpracują. W tym poście opowiem trochę o charakterystyce Boliwii oraz co linia Wroasters oferuje.
Na początek kilka słów o Wroasters…
Wcześniej o tym nie mówiłam w recenzjach, ale warto kilka słów poświęcić opisywanej palarni.
Etno Café posiada dwie linie kaw – premium (które są tańsze i lepsze niżeli marketowe), oraz speciality okraszoną nazwą Wroasters, gdzie cena jest wyższa oferując przy tym lepszą jakość (są one dedykowane pod alternatywne metody parzenia).
Wspomniałam o aspekcie lokalnym, bo sama mieszkam we Wrocławiu i w podobnych większych miastach, można wpaść do ich kawiarni, zakupując kawę na miejscu.
Czym charakteryzują się ziarna z Boliwii?
Po krótkim wstępie, przechodzimy do charakterystyki ziaren. Boliwia jest sąsiadką Brazylii, która jest “potęgą kawową”. Głównie uprawia się ją w tropikalnych rejonach Boliwii: La Paz, Cochabamba, Santa Cruz, Los Yungas oraz Tarija.
Ciekawostka – kiedyś kawowce w Boliwii były wykorzystywane jako krzewy ozdobne i żywopłoty. Dopiero w latach 50-tych XX wieku rozpoczęto produkować Arabikę na skalę masową.
Tutaj region Taypiplaya (jeden z dwóch, z kawy Wroasters), który umiejscowiony jest pośród gór. Robi wrażenie, prawda?
Wracając jednak do aktualnych czasów, to kawy Boliwijskie produkowane są na małą skalę – ręcznie zbierane z górzystych plantacji i głównie obrabiane “na mokro” (ang. wasched). Dzięki małej powierzchni, dbają o ich jakość, a dzięki obróbce oraz umiejscowieniu, charakteryzują się delikatnym, zrównoważonym i owocowym smakiem z domieszką cytrusów, choć niekiedy lekko gorzkawym i cierpkim.
Główną odmianą botaniczną jest tam Typica, Caturra, Caruai. W Boliwii znajdują się małe plantacje kawy, gdzie plantatorzy nie mają dostępu do odpowiednich nawozów, co skutkuje słabym wzrostem krzewów i słabymi plonami. Niestety istnieje tam również problem z eksportem kawowca, więc czasami jest mało dostępna na rynku, bo nie ma szans z niego wyjechać. Jednakże handlowcy starają się zadbać, aby z każdym rokiem eksport był lepszy, pozwalając plantatorom otrzymać godne wynagrodzenie za ich ciężką pracę.
Boliwia z Wroasters
Aktualna kawka pochodzi z regionu Taypiplaya oraz Yungas. Jest to region położony na górzystych terenach. Odmiana botaniczna to Typica w obróbce mytej, co jak widać jest charakterystyczne dla Boliwii. Dla testów zaparzyłam ją w Cleverze. Krótko opisując Clevera – jest to narzędzie podobne do dripa, które przelewa się wtedy, gdy postawimy go na serwerze. Nie pokazałam tego na zdjęciu poniżej, ale widać za to coś innego.
Napar przelewam do czarki, która wyciąga z niego nuty kwiatowe/delikatne. Czy to jakiś żart do czytelnika? Otóż nic bardziej mylnego. To w czym pijemy, potrafi wpłynąć w minimalnym stopniu na to, co czujemy w ustach. (Jeżeli będziecie zainteresowani w czym warto pić swoją kawę to zostawcie komentarz pod postem!)
Jak smakuje kawa z Boliwii od Wroasters?
Bardzo przyjemnie. Dzięki użytej metodzie, wyrównał się posmak między słodyczą, a kwasowością. Goryczka jest tutaj mniej odczuwalna, czuć w posmaku końcowym (aftertaste) orzecha w skojarzeniu migdała lub nerkowca.
Sama kawa kojarzy mi się z owocami leśnymi (jeżyny, jagody, borówki) mieszającymi się z słodko-kwaśnymi owocami jak jabłko (zielone, czerwone). Nie jest to taka wysoka kwasowość, jak w przypadku Kenii – bardziej taka słodko-kwaśna.
Kawa taka jak ta, sprawdzi się idealnie na zimny napar, określany jako Cold Brew lub właśnie na ciepło, więc to pozycja, po którą warto sięgnąć w tak dobrej cenie. Konkretniej to 49 złoty za paczkę 250g, więc komu brakuje kawki to polecam zajrzeć.
Trzymajcie się kawomaniacy!
